In mijn feed verschijnen weleens stories van een opnieuw geplaatste lap tekst waar een d verbeterd is met een t of excuses van de auteur voor de spelfout. Als ik dan het verhaal lees, lees ik dat ze kwijt willen dat de oceanen sterven, de terreurstaat wederom journalisten heeft vermoord of hoe Nederland voorloper is in discriminatie naar minderheden. Dat staat vaak heel duidelijk in zo’n verhaal, maar de meeste van ons zijn naar school gegaan en daar leerden we dat je de waarde van een tekst oordeelt op spelling en grammatica en niet op inhoud. Stel je voor, hé. Je vondt de boodschap dat de aarde affikt niet goed genoeg, want het beviel je niet hoe het gespeld stond.